نماز و دعايى در شب جمعه براى حفظ قرآن

كسى كه مى خواهد توفيق حفظ قرآن را پيدا كند بداند كه ابن عبّاس از امير مؤمنان از رسول خدا(صلى الله عليه وآله) نقل مى كند كه فرمود: آيا دوست دارى كلماتى را به تو بياموزم كه خداوند با آن به تو نفع بخشد و شاگردان تو نيز از آن نفع برند و آنچه را مى آموزى در سينه ات جاى گيرد و ثابت شود؟ عرض كرد: آرى يا رسول اللّه، فرمود:شب جمعه وقت سحر در ثلث آخر شب و اگر نتوانستى قبل از آن از خواب برخيز، چهار ركعت نماز بخوان در ركعت اوّل پس از حمد سوره يس و در ركعت دوم پس از حمد، سوره الم سجده و در ركعت سوم پس از حمد، دخان و در ركعت چهارم حمد و سوره ملك را بخوان; (سوره ها را مى توان از روى قرآن خواند) پس از سلام، حمد و ثناى خدا بجا آور و به بهترين وجهى بر محمّد و آل محمّد صلوات بفرست، سپس براى مؤمنان استغفار كن، آنگاه بگو:
اَللّهُمَ ارْحَمْنى بِتَرْكِ الْمَعاصى أَبَداً ما أَبْقَيْتَني،وَ ارْحَمْني مِنْ أنْ اَتَكَلَّفَ
خداوندا با توفيق ترك گناه مادام العمر، بر من رحم فرما و نيز ترحم كن كه آنچه برايم
طَلَبَ ما لا يُعْنيني، وَ ارْزُقْني حُسْنَ النَّظَرِ فيما يُرْضيكَ عَنّي، اَللّهُمَّ
نفعى ندارد را طلب نكنم و خوش بينى نسبت به آنچه تو را از من راضى مى كند را روزيم كن، اى خدايى كه
بَديعَ السَّمواتِ وَالاَْرْضِ، ذَا الْجَلالِ وَ الاْكْرامِ، وَ الْعِزِّ الَّذي لا يُرامُ،
بدون هيچ سابقه اى آسمانها و زمين را هستى بخشيدى اى صاحب جلال و بخشش و عزّت پايدار،
أَسْأَلُكَ يا اَللّهُ يا رَحْمنُ، بِجَلالِكَ وَ نُورِ وَجْهِكَ، أَنْ تُلْزِمَ قَلْبي حِفْظَ
از تو مى خواهم اى خدا اى بخشنده و به جلال و نور جمالت قسمت مى دهم كه همان طورى كه
كِتابِكَ كَما عَلَّمْتَنيهِ، وَ ارْزُقْني أَنْ أَتْلُوَهُ عَلَى النَّحْوِ الَّذي يُرْضيكَ عَنّي،
قرآنت را به من آموخته اى قلبم را بر حفظ آن وادارى و روزيم كن كه چنان آن را تلاوت كنم كه سبب رضايت تو از من شود.
اَللّهُمَّ بَديعَ السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ، ذَا الْجَلالِ وَ الاِْكْرامِ، وَ الْعِزِّ الَّذي لا
اى خداى هستى بخش آسمانها و زمين، اى صاحب جلال و بخشش و عزّت پايدار
يُرامُ، اَسْألُكَ يا اَللّهُ يا رَحْمنُ، بِجَلالِكَ وَ نُورِ وَجْهِكَ، اَنْ تُنَوِّرَ بِكِتابِكَ
از تو مى خواهم اى خدا اى بخشنده و به جلال و نور جمالت قسمت مى دهم كه به توسّط كتابت قرآن
بَصَرى، وَ اَنْ تَشْرَحَ بِهِ صَدْرى، وَ اَنْ تُطْلِقَ بِهِ لِساني، وَ اَنْ تُفَرِّجَ بِهِ عَنْ
چشمم را نورانى سازى و به من شرح صدر دهى و به واسطه آن گره از زبانم بگشايى و گشايشى در
قَلْبي، وَ اَنْ تَسْتَعْمِلَ بِهِ بَدَني، فَاِنَّهُ لا يُعْنِينى عَلَى الْخَيْرِ غَيْرُكَ، وَ لا
قلبم به وجود آورى و بدنم را به كار وادارى چرا كه غير از تو كسى نيست كه بر انجام خير ياريم دهد و غير از تو
يُؤْتيهِ إِلاَّ أَنْتَ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلاّ بِاللهِ الْعَلِىِّ الْعَظيمِ».
كسى نيست كه آن توفيق را به من بدهد. و قوّت و نيرويى جز براى خداوند بلندمرتبه و با عظمت نيست.
سپس فرمود: اين عمل را در سه شب جمعه، يا پنج شب، يا هفت شب جمعه بجا آور.(1)
1. جمال الاُسبوع، صفحه 119 و بحارالانوار، جلد 86، صفحه 320، حديث 28. قابل توجّه آن كه اين نماز در مصباح المتهجّد، صفحه 264، نيز نقل شده، بدون مقيّد كردن به وقت سحر و بدون ذكر سه شب، يا پنج، يا هفت شب; و با اين تفاوت كه در ركعت دوم حمد و دخان و در ركعت سوم حمد و الم سجده خوانده شود. (رجوع كنيد به: بحارالانوار، جلد 86، صفحه 288، حديث 3).