تشنگی رفت و رگها شاداب شد و پاداش ماند
31 تیر 1392 توسط شاه حسینی
رسول الله ـ إنّهُ كانَ إذا أفطَرَ يقولُ ـ :
اللّهُمّ لكَ صُمنا و على رِزقِكَ أفطَرْنا، فَتَقَبَّلْهُ مِنّا، ذَهَبَ الظَّماءُ، و ابتَلَّتِ العُروقُ، و بَقِيَ الأجرُ( ميزان الحكمه، ج6،ص393)
پـيـامبر خدا در هنگام افطار روزه اش عرض مى كرد : بار خدايا! براى تو روزه گرفتيم و با روزى تو افطار مى كنيم ، پس آن را از ما بپذير . تشنگى رفت و رگها شاداب شد و پاداش ماند.