هم مداح بود هم شاعر اهل بيت.مي گفت «شرمنده ام که با سر وارد محشر شوم و اربابم بي سر وارد شود؟»بعد شهادت وصيت نامه اش رو آوردند. نوشته بود قبرم رو توي کتابخونه مسجد المهدي کندم.سراغ قبر که رفتند ديدند که براي هيکلش کوچيکه. وقتي جنازه ش اومد قبر اندازه اندازه بود، اندازه تن بي سرش.
شهيد: حاج شيرعلي سلطاني***راوي: مداح اهل بيت حاج کاظم محمدي

آيه شماره 110 از سوره مبارکه اسراء
قُلِ ادْعُواْ اللّهَ أَوِ ادْعُواْ الرَّحْمَنَ أَيًّا مَّا تَدْعُواْ فَلَهُ الأَسْمَاء الْحُسْنَى وَلاَ تَجْهَرْ بِصَلاَتِكَ وَلاَ تُخَافِتْ بِهَا وَابْتَغِ بَيْنَ ذَلِكَ سَبِيلًا
بگو: نام اللّه را بخوانيد يا نام رحمان را، هر كدام را بخوانيد، پس بهترين نامها از آن اوست. ونمازت را خيلى بلند يا خيلى آهسته نخوان وميان اين دو، راهِ (معتدلى) را انتخاب كن.
نام‏هاى خدا، همه به يك حقيقت برمى‏گردد و عين ذات اوست. «ايّاًما تدعوا»
اسماى حُسنى‏ وبرترين صفات، مخصوص خداوند است. «فله الاسماء الحسنى»
چون از سويى خدا و كمالاتش بى‏نهايت است، و از سوى ديگر عقل و كلمات انسان محدود، بهترين راه آن است كه خدا را به نام‏هايى بخوانيم كه از خود او و قرآن گرفته‏ ايم، وگرنه انسان ممكن است به انحراف افتد واسم‏هاى نامناسب براى خدا بتراشد.«الاسماء الحسنى»
در دعا خواندن، انسان آزاد است كه خدا را به هر يك از نام‏هايش كه مى‏خواهد، بخواند. «ايّاًما تدعوا…»
در همه‏ ى نام‏هاى خدا، بهترين معانى و مقدّس‏ترين مفاهيم به كار رفته است. «فله الاسماء الحسنى»
اسلام، دينى ميانه و معتدل است، حتّى قرائت نمازش بايد با صدايى ميانه باشد. «وابتغ بين ذلك سبيلاً»
اسلام، غير از نيّت و عمل، به شيوه و كيفيّت عمل هم نظر دارد. نماز بايد روى آداب خاصّ خوانده شود. «لاتجهر، لاتخافت، اِبتَغ بين ذلك»

امام صادق :

إنّ مِن تَمامِ الصَّومِ إعطاءَ الزَّكاةِ ـ يعني الفِطرَةَ ـ كما أنَّ الصَّلاةَ على النبِيّ مِن تَمامِ الصّلاةِ ، لأنّه مَن صامَ و لَم يُؤَدِّ الزَّكاةَ فلا صَومَ لَهُ إذا تَرَكَها مُتَعَمِّدا ( ميزان الحكمة ،ج 5 ، ص27)
تماميت روزه ، به دادن زكات (فطريه) است ، همچنان كه تماميت نماز به صلوات بر پيامبر مى باشد ؛ زيرا اگر كسى روزه بگيرد و زكات فطره را عمدا ندهد از روزه بى بهره است.

امام زين العابدين ـ مِن دُعائهِ لِوَداعِ شَهرِ رَمَضانَ ـ :

السَّلامُ علَيكَ يا شَهرَ اللّه ِ الأكبَرَ و يا عِيدَ أوليائهِ ، السلامُ علَيكَ يا أكرمَ مَصحوبٍ مِنَ الأوقاتِ و يا خَيرَ شَهرٍ في الأيّامِ و الساعاتِ ، السلامُ علَيكَ مِن شَهرٍ قَرُبَتْ فيهِ الآمالُ ، و نُشِرَتْ فيهِ الأعمالُ ، السلامُ عليكَ مِن قَرِينٍ جَلَّ قَدرُهُ مَوجودا و أفجَعَ فَقدُهُ مَفقودا و مَرجُوٍّ آلَمَ فِراقُهُ … السلامُ علَيكَ ما كانَ أطوَلَكَ على المُجرِمِينَ و أهيَبَكَ في صُدُورِ المُؤمِنِينَ!( صحيفه سجاديه ، دعاي 45)
امام زين العابدين ـ در دعاى خويش در وداع با ماه رمضان ـ گفت : بدرود اى بزرگترين ماه خدا ، و اى عيد اولياى خدا ؛ بدرود اى گرامى ترين اوقاتى كه [با ما] همراه بودى و اى بهترين ماه در ميان ديگر روزها و ساعتها . بدرود اى ماهى كه آرزوها در آن نزديك و اعمال و كردارها [ى نيك] در آن فراگير است ، بدرود اى همدمى كه وجودش گرامى و فقدانش دردآور و اميدى كه از دست دادنش رنج آور است. . . بدرود اى ماهى كه براى گنهكاران بس طولانى بودى و در سينه هاى مؤمنان بس پر شكوه

اگر بين مراجع تقليد در ثبوت عيد فطر، اختلاف پيش آيد، وظيفه مكلف چيست؟ آيا هر مقلد بايد به نظر مرجع تقليد خود مراجعه كند؟
در ثبوت اول ماه تقليد راه ندارد، بلكه اگر شخص از گفته و اعلام نظر مرجع تقليد، اطمينان به رؤيت ماه پيدا كند، بايد روزه خود را افطار كند و اگر شك داشت، بايد آن روز را روزه بگيرد.

پايگاه اطلاع رساني مقام معظم رهبري به آدرس:
http://www.leader.ir/tree/index.php?catid=49