شعار روز جهاني معلولين سال2011

دنيايي بهتر براي همه، با كمك يكديگر

قطعه ای از شما نزد خدا به امانت مانده است

چرخ ویلچر می چرخد و چشمانی آینده را می پیماید.
پاهای مردد و چشمانی تاریک، خبر از حضور روشن دلی می دهد با یک سبد طراوت و امید.
آن سوتر مردی به نماز ایستاده که تکبیر او را فرشتگان، احرام می بندند و هزار بار بر جای خالی دستانش بوسه می زنند.
و حالا اشاره های دست دخترکی، دنیایی پر از فریادهای سکوت را به تصویر می کشد.
1. با چرخیدن چرخ ویلچرت، جهان نیز می چرخد. جهانی که تو خود ساخته ای، جهانی زیبا که حتی انسان های بدون ویلچر، آنان که بر پا ایستاده اند، هرگز طعم شیرین آن را نخواهند چشید. جسم نشسته تو، بلندتر از قامت هر ایستاده ای سر به آسمان می ساید و تو چرخ ها را می دوانی تا قصیده بلند توانایی ات را برای چشم هایی که تو را ناتوان می بینند، بخوانی، ای قافیه خوش وزن شعر پویش و امید. تو در تقدیر خویش انسانی را دیده ای که پاهایش به امانت نزد خدا مانده است. هم چنان چرخ را بچرخان، تا جهان زیبای تو بگردد.
2. تو را می نگرم، نه آن چنان که دیگران تو را می بینند. کیست همچون تو که نور خدا در درونش جاریست؟! چشمانت را بسته ای تا مبادا با ارمغان نور خدا، زشتی ها را ببینی. تو با گام هایت دالان های طولانی پر از نور امید را می شکافی. تو در درونت قصرهای سر به فلک کشیده از روشنی ساخته ای که دست بینایی به آن نمی رسد. قصرهایی که خشت خشت آن را با چشم دل دیده ای و بر هم نهاده ای. با توام! بنشین و ساعتی جهان نورانی درونت را برایم بازگو، برای منی که سال هاست چشم می چرخانم و هیچ نمی بینم.
3. پاهایش خوب می دانند که کمی بالاتر، جای خالی ده انگشت خودنمایی می کند و پاهایش عهد کرده اند که جای خالی دست ها را پر کنند. خدا دست های تو را گرفته تا جانی پاک و توانی خدایی نثارت کند. اینک، تو دست هایی داری به وسعت آسمان، به وسعت آبی بی کران و آسمان در نماز برایت قنوت می بندد، دست هایی داری با انگشتری ماه نشانی و در حلقه تسبیح تو سی و چهار ستاره سو سو می زنند. من دست هایی می خواهم چون تو به وسعت آبی آسمان.
با من سخن بگو، ای گویای خاموش! که خسته ام از هیاهوی آدم های رنگ رنگ. با من سخن بگو که حرف هایت را با تمام وجود احساس می کنم. چشم هایت چه خوب راز درونی ات را فاش می کنند. همیشه چشم ها بهتر از زبان سخن می گویند. با چشمانت با من سخن بگو که چشم ها هرگز دروغ نمی گویند.
ای معنی صبر! خوشا به حالت که قطعه ای از وجودت نزد خدا به امانت مانده است. چشمه های روشن امید در وجودت جوشانِ جوشان باد!

https://kowsarblog.ir/admin.php?ctrl=items&action=new&blog=1156

جعفربن ابراهیم از امام صادق علیه السلام نقل می کند که فرمود : چهار کس هستند که دعا و خواهش آنان پذیرفته نمی شود :

1- مردی که در خانه اش بنشیند و بگوید: خدایا! به من روزی بده ، به او گفته می شود : آیا به تو دستور ندادم که باید روزی بطلبی و حرکت کنی .

2- مردی که زنش را که ناسازگار است و به حرف او گوش نمی دهد بر علیه او دعا کند و نفرین نماید . به او گفته  می شود : آیا کار او را به تو واگذار نکرده ام (طلاق در دست تو نیست ) ؛

3-مردی که مال و ثروت داشته و آن را با ولخرجی از دست خود خارج کند ، بعد بگوید : خداوندا ! روزیم بده ، به او گفته می شود : آیا به تو دستور ندادم که میان رو باش ؛

4- مردی که مال و ثروت و پول داشته ، بدون شاهد آن را قرض بدهد ( بعد آن را ندهند و بگوید : خداوندا ! کمک کن ) به او گفته می شود : آیا به تو دستور ندادم که شاهد بگیر .

آمال الواعظین ،  سید ابراهیم حسینی لیلابی ،  ج : سوم  ، ص : 185-184

بعضی از نام ها که تاثیر عظیم و مهمی در تربیت انسان دارد :

1- یوم القیامه

2- یوم الحسره

3-یوم الدین

4- یوم الحساب

5- یوم التلاق

6- یوم الفصل

7- یوم التناد

8- یوم الوعید

9- یوم الجمع

10- یوم تبلی السرائر

11- یوم القارعه

12- یوم الساعه

13- یوم الواقعه

14- یوم الفرار

امال الواعظین ، سید ابراهیم حسینی لیلابی ، جلد سوم ، ص : 418-408

فوايد گريه كودكان

امام  صادق علیه السلام :
اى مفضل! از منافع گريه كودكان نيز آگاه باش . بدان كه در مغز كودكان رطوبتى است كه اگر در آن بماند بيماري ها و نارساييهاى سخت و ناگوار به او رساند؛ مانند نابينايى و جز آن. گريه آن رطوبت را از سر كودكان سرازير و بيرون مى كند و بدين وسيله سلامتى تن و درستى ديده ايشان را فراهم مى آورد. پدر و مادر از اين راز آگاه نيستند و مانع آن مى شوند كه كودك از گريه اش سود ببرد. اينان همواره در سختى مى افتند و مى كوشند كه او را ساكت كنند و با فراهم كردن خواسته هايش از گريه بازش دارند، ولى نمى دانند كه گريه كردن به سود اوست و سرانجام نيكى پيدا مى كند.
بدين ترتيب چه بسا كه در اشيا، منافعى نهفته باشد كه معتقدان به اهمال و بى تدبيرى در كار عالم از آن غافل اند و اگر مى دانستند، هيچ گاه نمى گفتند كه فلان چيز بى ثمر است ؛ زيرا آنان از اسباب و علل آگاه نيستند. براستى هرچه را كه منكران نمى دانند عارفان مى بينند. چه بسيار است چيزهايى كه دانش اندك آفريدگان از آن كوتاه و خالق آفرينش با دانش بى پايانش از آن آگاه است . قداستش عظيم و كلمه اش والاست.
و اما آبى كه از دهان كودكان سرازير مى شود و خارج مى گردد، رطوبتى است كه اگر در بدنهايشان بماند، آثار وخيمى بر جاى مى گذارد. چنانكه دانى گاه كه رطوبت بدن چيره مى شود (و بر ديگر عناصر، غلبه مى كند) شخص، دچار كودنى، ديوانگى، كم عقلى، فلج و لقوه و جز آن مى گردد.
خداوند جل و علا تدبير چنان نمود كه اين رطوبت در دوران كودكى از دهانشان بيرون رود و در بزرگى از سلامت تن برخوردار گردند. بدين ترتيب ، پروردگار به خاطر نادانى آفريدگان بر آنان منت نهاد و تفضل نمود. اگر اينان از داده ها و نعمتهاى بى شمار او آگاه بودند. هيچ گاه در معصيت و لغزش از فرمانش فرو نمى افتادند. پاك و منزه خدايى كه چه بزرگ است نعمتهاى او بر مستحقان و ديگر آفريدگان ! و چه والاتر است از آنچه باطل گرايان مى پندارند. [1]

پی نوشت :
[1] . رک: کتاب توحید مفضل ازامام صادق (ع)، نشر جمال، قم. توحيد مفضل (شگفتي­هاي آفرينش)،مفضل بن عمرترجمه : نجفعلي ميرزايي

مرحوم حاج شیخ عباس قمی در کتاب منازل الاخره نقل فرموده که شخصی بنام ابن صمد بیشتر اوقات شب و روز نفس خود را حساب میکرد پس روزی ایام گذشته عمر خود را که حساب میکرد دید شصت سال از عمرش گذشته است پس حساب کرد ایام آنرا یافت که بیست و یکهزاروپانصد روز میشود گفت وای بر من اگر روزی یک گناه بیشتر نکرده باشم پس ملاقات میکنم خدای را با بیست و یکهزار و پانصد گناه این را بگفت و بیهوش افتاد ودر همان بیهوشی وفات کرد.

روایت شده که وقتی حضرت رسول(ص) به زمین بی گیاهی فرود آمد به اصحاب خود فرمود بروید هیزم بیاورید عرض کردند ما در زمین بی گیاهیم و هیزم در آن یافت نمیشود فرمود هر کس هر چه ممکنش می شود بیاورد پس هیزم آوردند و مقابل آنحضرت روی هم ریختند چون هیزمها جمعشد فرمود همینطور جمع میشوند گناهان معلوم شد که مقصود آنحضرت از امر فرمودن به آوردن هیزم این بود که اصحاب ملتفت شوند همینطور که در آن بیابان خالی از گیاه هیزم به نظر نمی یامد وقتیکه از آن جستجو کردند وروی هم ریختند مقدار کثیری هیزم جمع شد و مانند تلی گردید به همین نحو گناه به نظر نمیامد چون جستجو و حساب شود گناهان بسیاری جمع میشود چنانچه ابن صمد برای هر روز عمر خود یک گناه فرض کرد که بیست و یکهزاروپانصد گناه شد

https://kowsarblog.ir/admin.php?ctrl=items&action=new&blog=1156