راوی می گوید:شخصی را می شناسم که نماز نمیخواند و هر گونه نصیحتی را هم نادیده می

گرفت،ولی بعد از مدتی در مسجد به صفوف نماز جماعت پیوست،بعضی ها که او را می

شناختند،تعجب کردند،زیرا می دانستند او علاوه بر اینکه نماز نمیخواند ، نماز خواندن را هم

نمیداند،کم کم به او خوش آمد و خیر مقدم گفتند که اهل مسجد شده بود و نماز جماعت می

خواند و در ضمن از علت آمدن وی به مسجد پرسیدند،او گفت:بعد از آنکه ازدواج کردم،همسرم

علاقه شدیدی به نماز داشت و تنها ناراحتی او این بود که با شوهری بی نماز زندگی می کند،و

بالاخره با برخوردهای ارشادی او علاقه پیدا کردم که نماز خوان بشوم و از او خواستم که نماز

را یادم بدهد،در مدت یک ماه نماز را یاد گرفتم و سپس آنقدر ذائقه عبادت پیدا کردم که دوست

دارم به مسجد آمده و در نماز جماعت شرکت کنم،و اکنون فکر می کنم که هیچ لذتی برای

من بالتر از نماز خواندن نیست.البته این را هم یاد آور شوم که چنین زنانی در پیشگاه خدا

مقامی بس عظیم دارند.

منبع:داستان هایی از نماز - جلد اول -ص ۶۴ - نویسنده شهید احمد میرخلف زاده و قاسم میرخلف زاده

یکی از دوستان نزدیک شهید رجائی چنین می گوید:روزی حدود ظهر نزد شهید بزرگوار رجائی بودم که صدای اذان شنیده شد،در حالی که ایشان از جایشان حرکتی کردند،و می خواستند خود را برای اقامه نماز آماده کنند،یکی از خدمتگزاران وارد اتاق شده و گفت:غذا آماده است،سرد می شود اجازه بدهید بیاورم،شهید رجائی فرمودند:خیر بعد از نماز.

وقتی خدمتگزار از اتاق خارج شد،ایشان با چهره ای متبسم ولی آرام خطاب به من فرمودند:عهد کرده ام هیچ وقت قبل از نماز ناهار نخورم و اگر زمانی ناهار را قبل از نماز بخورم،یک روز روزه می گیرم.

منبع:داستان هایی از نماز - جلد اول -ص ۱۶۸- نویسنده شهید احمد میرخلف زاده و قاسم میرخلف زاده

امام جعفر الصادق علیه السلام  :

كَمالُ الْمُؤْمِنِ فى ثَلاثِ خِصالٍ: الْفِقْهُ فى دينِهِ، وَ الصَّبْرُ عَلَى النّائِبَةِ، وَالتَّقْديرُ فِى الْمَعيشَة( امالى طوسى ، ج ،2 ص 279)

شخصيّت و كمال مؤمن در سه خصلت است : آشنا بودن به مسائل و احكام دين ، صبر در مقابل شدايد و ناملايمات ، زندگى او همراه با حساب و كتاب و برنامه ريزى دقيق باشد

7 روش ابراز علاقه به فرزندان

فرزندان ما مهم ترین ارثیه در جهان هستند و عشق ما نسبت به کودکانمان با اهمیت ترین ارثیه ما برای آن ها محسوب می شود. این هفت روش به فرزندان ما کمک می کند تا زندگی آینده خود را محکم تر بنا کنند.

1- زمانی را با کودکان خود بگذرانید.

زمان بهترین هدیه ای است که می توانیم به کودکان خود تقدیم کنیم.

این با هم بودن باعث می شود احساسات، فعالیت ها و اعتقادات را با یکدیگر مبادله کنیم. با این کار فرزندانمان ارتباط برقرار کردن و گفت و گو کردن با دیگران را می آموزند و به طور حتم از لحاظ ارتباطات اجتماعی پیشرفت می کنند. به کودکان خود کمک کنید تا روش های جدیدی خلق کرده و آنها را در کنار خانواده خود تجربه کنند و لذت ببرند.

2- الگویی برای فرزندان خود باشید.

رفتار ما بیش از گفتارمان فرزندان را تحت تاثیر قرار می دهد. ما قهرمان دنیای آنها هستیم.

3- به حرف های فرزندان خود گوش دهید.

پیغام های کودکان هدیه های با ارزشی هستند. زمانی که مشتاقانه به حرف های آنها گوش می دهیم اعتماد به نفس کوکان خود را تقویت می کنیم.

هنگامی که با کودکان خود هستید هم سطح آنها باشید و با تمام وجود به آنها گوش دهید.

احساسات و حالات زیبای آنها از طریق چشم هایشان بیان می شود اگر ما به حرف های آنها دقت کنیم کودکانمان نیز به سخنان ما عمیقاً و با تمام وجود، گوش می دهند.

4- شیوه تربیتی مناسبی برای کودکان خود در نظر بگیرید.

فرزندان ما باید بیاموزند که در مقابل کارها و انتخاب هایشان پاسخگو باشند. آنها باید بدانند که با کارهای آزاردهنده آنها مخالفت می شود اما والدین همیشه به آنها عشق می ورزند.

5- کودکان خود را تشویق کنید.

کلمه های امیدبخش و تشویق آمیز، اعتماد به نفس را به کودکان هدیه می دهد. موفقیت ها و استعدادهای کودکان خود را به زبان بیاورید.

زمانی که فرزندانتان کار مهمی انجام می دهند حتماً به آنها بگویید که موفق بوده اند.

کودکان ما احتیاج دارند، بدانند که امیدها و آرزوهای آنها رادرک می کنیم و به طور حتم حامی آنها هستیم.

فرزندانتان را تشویق کنید تا از لحاظ روحی و معنوی رشد کنند تا زندگی متعادلی داشته باشند.

6- تجربه های خود را با کودکانتان تقسیم کنید.

هر کدام از ما داستان های ارزشمندی برای گفتن داریم. این داستان ها مشخص می کنند که عکس العمل ما در مقابل این حوادث، زندگی کنونی ما را به وجود آورده است.

با تجارب خود می توانیم کودکان مان را راهنمایی کنیم. شاید روی فرزندان شما نیز با بعضی از شرایطی که برای شما پیش آمده، روبه رو شوند و به طور حتم از تجارب شما بهره می گیرند و از اشتباهات دوری می کنند.

فرزندان ما در زندگی احتیاج به الگویی دارند تا آن را سرمشق خود قرار دهند. ارزش های وجودی را به طور عملی به فرزندان خود آموزش دهید. اشتباه های خود را قبول کرده و عذرخواهی کنید.

7- به فرزندان خود بی قید و شرط عشق بورزید.

عشق هدیه بی چون و چراست. به کوکان خود نشان دهید که آنها را در هر شرایطی دوست دارید و حمایتشان می کنید. در این صورت آنها هنگام سختی ها و مشکلات با آرامش و احساس امنیت به شما پناه می آورند.

فرزندان شما برای تصمیم گیری و تجربه موارد جدید نیاز دارند که آزاد باشند. آنها باید بیاموزند که در زندگی مسوولتی پذیر و مقاوم باشند.

آنها اجازه دارند شکست بخورند و یا پیروز شوند بدون این که قضاوتی در مورد آنها صورت گیرد. اگر همه نیازها، امیدها و انتظارات فرزندان خود را در یک کلمه خلاصه کنیم، آن کلمه عشق است.

منبع : مجله موفقیت سایت http://ninimah61.blogfa.com/

رسول خدا :

العِلمُ خَزائنُ و مَفاتِيحُهُ السُّؤالُ، فَاسألُوا رَحِمَكُمُ اللّه ُ فإنّهُ يُؤجَرُ أربَعةٌ : السائلُ ، و المُتَكلِّمُ ، و المُستَمِعُ ، و المُحِبُّ لَهُم ( تحف العقول ، ص 41)

دانش گنجينه هايى است و كليدهاى آنها پرسش است ؛ پس بپرسيد ، رحمت خدا بر شما ، كه بر اثر آن چهار نفر پاداش مى يابند : پرسش کننده ، گوينده ، شنونده و دوستدار آنان .